Vilancico mariñeiro







Vilancico mariñeiro

Veñen as lanchas do mar,
de faenar, de Campelo,
voltamos ledos, moi ledos,
cargadiños de xurelo.

Hoxe en Belén nace Deus
porque Noiteboa é.
Dende o peirao vexo o fume,
e ós meus fillos coa muller.

Por que tés présa, Xoanciño?
Por que bules, ti, Manuel?
Imos levarlle ó Neniño
a chona, un bolo e mel.

Ó aflixido, ledicia,
onde hai guerra poñer paz
e cando ó portal cheguemos
bicaremos ó rapaz.

Retrouso

Xesús cos seus ollos
hanos de ollar,
pois ven a este mundo
para nos salvar.

Con pitos e gaitas,
cunchas e tambor,
cantemos en roda
ó noso Señor.

Xosé Antonio Suárez Aneiros

Cedeira
(A Coruña)



4 comentarios:

Anónimo dijo...

Que os sentimentos que che produce o neno te acompañen todo o ano, Antón. Gustoume o vir ledos, cardadiños de xurelo. Saudos, Ceneme

Anónimo dijo...

Seguimos agradecendo as túsad aportacions.
Falarche de rima ou de canto está de mais
Santi Brañas

Anónimo dijo...

Muy bonito y muy tierno.
Me gusta donde hay guerra poner paz.
Me gusta esa escena en que viene de trabajar. Que el trabajo también es construir la paz.
Con afecto Daniel

Anónimo dijo...

¡Que bello villancico cantando al Niño mecido con la ternura que expresas y por la grandeza del mar y por su profundidad .Bello. Gracias María

Publicar un comentario

" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"

Powered by Dhn © 2008-2009 Grupo Brétema • Agrupación Poética Brétema de Vigo • Grupo Brétema
La Agrupación Poética Brétema de Vigo, Se reserva todos los Derechos.