Unha mala hora
Cando xorde o mal sen saber por que
e se apodera dun home calquera,
dunha nena ou dun barbado galán,
dicimos con gravidade rapera:
"tivo unha mala hora o rapaz".
Porque nesta vida
é o máis doado,
non tendo razóns
ser un resignado.
Pero aínda é peor
"o deixa xear"
facer caso omiso
do mal dos demais.
Cando a hora derradeira
quere entrar na nosa leira
nunca se mostra reacia,
unha gadaña que cheira
ven calada e con xenreira:
sempre goza de eficacia.
Sobre min caeu a noite,
a morte arrebatou ós meus,
mais o facho da súa luz
ségueme alumando a treu.
A hora suprema,
hora derradeira,
¡unha mala hora,
hora da caveira!.
Xosé Antonio Suárez Aneiros
Cedeira
(A Coruña)
8 comentarios:
Que Dios nos de en la última, una buena hora.
Santi Brañas
Buen poema, verdadera reflexion sobre el viaje final. Ceneme
A CALQUERA HORA FUXE CALQUERA
CALQUERA FORTE
OU CALQUERA ENFERMO.
CANTO FINAL PARA CALQUERA
REFLEXIÓN QUE AÍ SE QUEDA.
UNHA APERTA MEU ANIGO DE BANCASA.
Fco. de Sotavento.
Todas las situaciones tienen posibilidad de expresión,aunque, es mi caso , no sean totalmente percibido. Los sentimientos vividos y expresados fluyen en el ser humano y en tu poema. Gracias Maria
Cuanta razón y verdad reflejas en el poema Xosé Antonio. "Unha mala hora..." cuantas veces nos hemos dicho esa frase. Un saludo. Alberto
Ós meus queridos Santi, Ceneme, Xabier, María e Alberto moitas gracias por ler o meu poema sobre a derradeira hora da vida dunha persoa.
Cedeira
X. A. Suárez de Aneiros
Hermano espero que llegue el consuelo. Un fuerte abrazo.
Daniel Uriza.
Gracias, Daniel.
X.A.S.A
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"