Déixache o meu ben está noite
polo meu amor namorar
iremos a paraísos e edéns
na busca da felicidade
regalareiche mil estrelas
antes que chegue mañán
A noite
Cando na noite escura e longa
sentas a teo corazón latexar.
Cando che sentas perdida e soa
como a Lua no ceo dando voltas
e máis voltas, e sen poderse parar.
Cando os ollos non os podas fechar
invadida pol unha melancolía
dun amor que foi, marchou e non virá.
Escoita a música e palabras
que acompañan a este poema
e que eles che enchan e envolvan
coa súa maxia e a da Lua chea
verás que podes de novo namorar
traerache recordos e bágoas
dun amor que foi e xa non volverá
bágoas que baixarán pola cara
facendo unha fermosa flor de perlas
que cun sorriso recolleras mañá
cando ti espertes, miñá namorada.
Manuel Carlos
(Gran Canarias)
5 comentarios:
Amigo Manuel Carlos, a lúa, a música, a noite, o corazón e as bágoas son os ingredientes básicos nas relacións amorosas.
Unha aperta.
Cedeira
Xosé Antonio Suárez de Aneiros
Perlas d´auga que percorren tua cara, corazóns que espertan juntos deitados na misma cama e a Lua que os contempla pasa sen decirlles nada. Bonita imagen. Ceneme
Manuel Carlos : mi desconocimiento de vuestro idioma no me permite percibir todos los acordes musicales y toda la fuerza expresiva de palabras pero me sumo al viaje de la estrofa introductoria hacia el paraíso, el edén y acepto las estrellas . Con las referencias a la noche, a la Luna llena mi felicitación y mi deseo de alcanzar la plenitud, la totalidad sembrada en el alma cuando la asoma a los versos. Gracias María
CANTAS OS RECORDOS LASTIMEIROS DA TÚA RAPARGA NAMORADA. CANTAS AS BAGOAS QUE SUCAN AS MEXELAS OU ACARA E CÁNTASLLE Á LÚA E A NOITE PECHADA E O TEU CORAZÓN SUFRE POR ESE AMOR QUE LEVAS CHANTADO NA ALMA UNHA APERTA MEU AMIGO.
FCO.DE SOTAVENTO- CEDEIRA
Querido amigo Xosé Antonio con poucas cousas as máis sinxelas, compomos unha bela historia de amor, coha soa destruimola. Un abrazo, manuel carlos.
Amigo Ceneme, moitas veces somos as victimas desas bágoas. Saludos, manuel carlos.
María aínda que alegues o teu descoñecemento do galego, entendes e comprendes, grazas polo esforzo. Un abrazo, manuel carlos.
O meu amigo Francisco de Sotavento. No castelo de popa da túa Fragata cunha man no temón e na outra un catalejos, non hai nada que se che esconda e ti non saibas. Un abrazo, manuel carlos
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"