O MAR ROMPE NAS PEDRAS

 

O MAR ROMPE  NAS PEDRAS

 

Rompeuse a miña vida

como o mar rompe nas pedras,

como o raio rompe a árbore,

como a paisaxe na brétema.

 

Nun curruncho atopeime

Ninguén me tendeu a man,

 eu non sei se me quixeron

ou nacín soio sen máis.

 

Rompeuse  a miña vida,

o tempo vexo pasar,

estou  canso, estou ferido,

e de moita gravidade.

 

Rompeuse a miña vida

e non me quero lembrar,

que fun neno, que fun mozo...

onde está aquel rapaz..

 

Teresa Cariño