Choraba o ceo
Vestímoste de lúa
puxemos rosas no teu cabelo,
e catro buguinas ascendidas
adornaban o teu leito.
As túas mans de iscarcha
repousaban no teu peito,
e os labres carmesís,
agora fríos... sen alento,
quedárense polos séculos
mudos, sen movemento.
Pechamos os teus ollos tristes,
aqueles que un día
viron pasa-lo tempo.
Eu biqueite na fronte
e dúas bágoas brotaron
dos meus ollos ardentes.
Gelu García Susavila
Grupo Poético Brétema
No hay comentarios:
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"