Grupo Poético Brétema de Vigo

 VERBAS AO MEU POBO

Polo furado da porta,

vin una nena chorar,

choraba , chora que chora,

polo furado da porta.

E chorando dicía,

que non te podo esquecer

onde queira que ti estes

contigo vasme de levar.

Miña mociña querida,

que non te podo esquecer.

Lugariño do castro

amo da miña existencia,

lévote no pensamento

non sabes coma e lembro.

Camiño da Seara,

todo cheiño de rosas,

desas pequeniñas

co seu cheiro caprichosas.

Eira de batela herba

cabaceiros do seu millo,

montes prados e leiras

y a fermosa leira das quintas.

Concha Fernández Díaz

Grupo Poético Brétema