A ESPERANZA

Coma quixera que me miraras
nos adentros da miña alma
e foras mergullando nos segredos
que estean perdidos na esperanza.

Non quero que o lume me queime,
e a miña sangue deixe de circular,
non importa o tempo que agarde
porque sei que ti me podes amar.

Acubilleime nos teus brazos
con afán, e sen medo a quererte,
deixareime levar da man da paixón
amándote ata contigo perderme.

Enredado nos teus fermosos cabelos
e ti apoiando a cabeza no meu peito,
direiche baixiño canto te amo
e ti soñaras no moito que te hei de querer.

Carmen Darriba Amoedo

Grupo Poético Brétema

1 comentario:

TERESA CARIÑO DAVILA dijo...

SIEMPRE SON HERMOSOS LOS SUEÑOS DE UN POETA
BESOS CARMEN.

Publicar un comentario

" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"

Powered by Dhn © 2008-2009 Grupo Brétema • Agrupación Poética Brétema de Vigo • Grupo Brétema
La Agrupación Poética Brétema de Vigo, Se reserva todos los Derechos.