Como me encontraba só,
na miña cama deitado,
pensei que ao mellor vostede
poderíame mercalo.
Eu quería calquera cousa,
que tamén non fora caro...
e, que me faría gracia
o nomiño do regalo.
E aquí acabado o conto
Do neno e o regalo,
Tende coidado galegos
Cando galego falamos.
Non sexa que o teu cativo,
Cando che pida un regalo
Por falar en normativo
Quede o rapas sen “lilalo”
Santiago
González Brañas
Grupo
Poético Brétema
No hay comentarios:
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"