Egoísmo



Egoísmo

E síntome máis que falso,
máis que un mentireiro,
e mentres paso,
por verdadeiro.

Odio o que estou facendo,
odio reprimirme,
e este guión que estou lendo,
non fai máis que deprimirme.

E dor, si, dor,
tan so iso noto agora,
isto é esgotador,
isto so me atemora.

E a fortaleza que amoso,
creba como folla seca,
o recordo será fermoso,
mais amola estar tan cerca.

Saber o que pasará,
querer que non aconteza,
pero alegrarme porque mañá,
o teu soño te mantén acesa.

E a medio camiño,
entre quererte e odiarte,
sei que so un meniño,
egoísta por non querer perderte.

Bran Barral

Santiago de Compostela
(A Coruña)

4 comentarios:

Anónimo dijo...

Sintoo, Barral o amor sempre trae a door. Ceneme

Anónimo dijo...

Hola Bran Barral: Una oda de buena calidad, yo
creo que quién no quiere perder algo valioso no
es precisamente egoista, es mas bien sensato.
Un cordial saludo de Félix Loira.

Carlos Novoa dijo...

fermoso poema Bran. Un saudo. Carlos Novoa

Anónimo dijo...

Bran : No alcnzo porque no tengo vuestra capacidad de entender y expresar en los dos idiomas pero los sentimientos tienen su camino de "llegada " . Siente contigo, el niño que eres , no " egoista " sino inquieto buscador y feliz porque quiere conservar y acrecentar el amor.
Gracias Bran, con mi afecto María Palacios

Publicar un comentario

" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"

Powered by Dhn © 2008-2009 Grupo Brétema • Agrupación Poética Brétema de Vigo • Grupo Brétema
La Agrupación Poética Brétema de Vigo, Se reserva todos los Derechos.