O primeiro poema...


O primeiro poema xermola
na terra,
brinca e chora
e logo berra

O primeiro poema atopase
inquedo,
esperta i amosase
i erguese ledo

O primeiro poema camiña
amodiño,
despazo, sin presa…
facendo camiño

Manoel Xosé
(Grupo Poético Brétema)

4 comentarios:

Anónimo dijo...

E camiño vas facendo ti, con tan fermosos poemas, unha apreta. Ceneme

Anónimo dijo...

Poema precioso y que demuestra ese intento de hacer el primero, para seguir luego haciendo un camino como tu ya has hecho y en que nos demuestras que se puede llegar a ser bueno como tu.
Besos Magali y Gloria
Feliz Año 2013

Anónimo dijo...

Amigo Manoel Xosé, o teu poema é igual a un exquisito prato de comida, que che quedas coas ganas de repetir. Deséoche un feliz ano, manoel carlos

Anónimo dijo...

O primeiro poema nunca se esqueze da tua mente, da tua mamoria, o primer poema e unha cantiga a un mesmo. me encanta.... saludos Montse

Publicar un comentario

" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"

Powered by Dhn © 2008-2009 Grupo Brétema • Agrupación Poética Brétema de Vigo • Grupo Brétema
La Agrupación Poética Brétema de Vigo, Se reserva todos los Derechos.