O muíño da Acea*


O muíño da Acea*

Cando eu era novo
ía estudar
ó muíño da Acea
con outro rapaz.
Recordo a represa
e como de vagar
baixaban as augas
ata a beiramar.
Daquela había troitas
no río Condomiñas
e meu tío Alberte
moitas recollía.
Pero o de máis acción.
pescándoas todas,
coa  man ou saltón,
sen dúbida era
Lito o campión.
En aquel encoro
tódolos cativos
tíñamos de balde
baños respectivos.
As autoridades,
que din competentes,
a acea esqueceron
e están compracentes.
Hoxe, que mágoa,
xa  non  queda encoro,
e, cabo do rodicio,
ás veces eu choro.


*Acea: a) Muíño ó pé dun río; b) Topónimo: Lugar da Xunqueira de Cedeira.

Xosé Antonio Suárez Aneiros

Cedeira
(A Coruña)

9 comentarios:

Anónimo dijo...

Eu tamén xoguei no muiño. Pero o que mais me gustaba era chegar ata el nunha lanchina de remos polo canal do río para non varar. E escoitar o canto do verderol nas ribeiras.

¡Ai! recordos, recordos
Santi Brañas

Anónimo dijo...

Recordos, memorias,
tardes preto da Ribeira;
tamén no río do Porto,
outra arteria de Cedeira.

Lugares inesquencibles, Santi, que nos retrotraen á nosa xuventude.
Gracias.

Cedeira
X. Antón Suárez de Aneiros

Anónimo dijo...

Amigo Xosé Antonio: Fafuloso tu poema al molino,
a mi me recuerda el principio de toda una infancia, sobre todo con mi tia abuela Manuela,
me llevaba con ella o todas partes incluido el molino. Con ella yo siempre estaba contento y feliz. Era mi Angel de la guarda, mi maestra y mi amiga. Gracias Xosé Antonio por escribir esas
maravillas literarias.
Recibe un cordial y afectuoso saludo. Félix Loira

Anónimo dijo...

Amigo Xosé Antonio, Moitas grazas por os recordos dos muiños e as troitas. Unha apreta, manuel carlos

Anónimo dijo...

Amigo Xosé Antonio, estou abrallado dos teus recordos, de cada recuncho da tua terra que levades no pensamento, tanto tí como o amigo Sotavento. Unha apreta. Ceneme

Anónimo dijo...

O muiño treina , treina e o gro faino treinalo.... recuerdos de niñez. que bonito recordar... saludos ,Montse

Anónimo dijo...

Xosé Antonio : No alcanzo a seguir ese discurrir del agua . Que tus sentimientos no queden remansados porque, como el agua corren , se abren camino , como tú expresas . Gracias con mi afecto María

Anónimo dijo...

Gusto en saludarte amigo.
Infancia: Infinito tesoro de recuedos. Daniel

Anónimo dijo...

Dóuvolas gracias a todos polas vosas palabras e por ter lido ese poema de recordos da miña xuventude.
Unha aperta.

Cedeira
Xosé Antonio Suárez de Aneiros

Publicar un comentario

" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"

Powered by Dhn © 2008-2009 Grupo Brétema • Agrupación Poética Brétema de Vigo • Grupo Brétema
La Agrupación Poética Brétema de Vigo, Se reserva todos los Derechos.