Como dos manos en oración


Como dos manos en oración

Cada aurora despierta la armonía:
tu amor más puro que blanca azucena
espeja mi ser en tu compañía,
y hadas del hogar fluyen en vena.

Claman ecos de nostalgia, lejanías.
Pleno de sentido me llega el poema,
eres una canción llena de poesía,
torrente de luz, que abates mi pena.

Como dos manos en oración
a fecundar el surco nos juntamos,
y a sembrar la vida con pasión.

Y ahora, que hacia el ocaso marchamos,
nos vibra la generosa canción
que aclama lo que en nuestra vida amamos.

Daniel Uriza
(Argentina)




4 comentarios:

Anónimo dijo...

Como dos ríos nos juntamos, por casualidad, así vamos por la vida, para continuar el resto de la ruta juntos. Saludos, Ceneme

Anónimo dijo...

A vida de dous que se queren e percorren xuntos o camiño ata que o solpor remate. Magníficamente expresado. Noraboa.

Cedeira
Xosé Antonio Suárez de Aneiros

Anónimo dijo...

Hola Daniel: Un precioso y tierno soneto al que
nos acercamos por su riqueza literaria y nos
llega al alma su mensaje y armonía.
Un saludo cordial y afectuoso de tu incondicional amigo.
Félix Loira.

Anónimo dijo...

Daniel : Hermoso canto . Dos manos , para un abrazo, para hacer un sedoso lazo, en tu canto poemdo para manifestar la fidelidad , para "sembrar en el surco la vida " Todo con la "armonía de vuestra canción el AMOR " Deseo que vuestr canci8ón resuene en la vida toda y que tus versos la exprsen Con mi fecitación y mi afecto María

Publicar un comentario

" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"

Powered by Dhn © 2008-2009 Grupo Brétema • Agrupación Poética Brétema de Vigo • Grupo Brétema
La Agrupación Poética Brétema de Vigo, Se reserva todos los Derechos.