Ondas, ondiñas
Ondas, ondiñas que ondulando veñen e van.
Ondas que na súa carreira brincan no mar,
ata chegar á Praia e na area desfiañar.
Sentadiña nun penedo eu abraiome ó velas chegar.
Ondiñas que enfeitizan ó escoitalas cantaruxar.
Mar, oh mar!
Só con decir o teu nome xa podo soñar!
Candela
(Grupo Poético Brétema)
4 comentarios:
¡Ai, miña Candela! como che gusta o mar. Que ben o cantas e bailas, que ben o fas falar.
Santi Brañas
Candela os que vivimos cerca do mar non podemos deixar de soñar con él, de cando en cando. Felicidades, Ceneme
Candela : Profunda y bella exclamación al mar , a su grandeza y último verso con su afirmación de la posibilidad de tu grandioso sueño. Consérvalo y escríbelo Un beso María
Candela:
La repetición de las olas siempre me sugiere la eternidad, que parece renovarse y siempre está.
afectuosamente
Daniel Uriza
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"