Romance do Casado Infidel

Romance do Casado Infidel

 

Veu de fora pró lugar,

de servidor do morgado,

e os picariños da escola,

chamámoslle "o criado".

Cando aquéla rematou,

máis ou menos aplicado,

nó servicio por Marina

xa quedou matriculado.

Alí na armada sirvéu,

de cando en cando embarcado,

de azul vestindo no inverno

e nos estíos de branco.

Pasaron case dous anos

para quedar licenciado

e voltóu ó noso pobo

co seu dilema enfrontado:

ou pescador de baixura

nunha motora enrolado,

ou na mariña mercante,

nun paquebote embarcado.

Como optóu polo segundo,

os sete mares surcando,

desembarcóuse en Chile

e alí quedou eisiliado.

 

Deixou acó, muller, fillos,

e aló ficou namorado

dunha estudante chilena

vivindo sempre ó seu lado.

A de acó non tiña letras,

a de Chile un licenciado,

e, gracias á nova amiga,

os cartos ía xirando.

 

Isto me dixo un amigo,

nese porto recalado,

que os coñecera ós dous

e dela quedou prendado.

 

Malfadada emigrazón,

ó que a inventóu, mal fado,

pois foi causante mil veces

distes e peores casos.

 

De moitas viuvas de vivos,

de nenos sen pai criados,

de sufrimentos e dor

que saben os que os pasaron.

 

Manolo de Rinlo

(Grupo Poético Brétema)

 




3 comentarios:

Anónimo dijo...

Manolo, preciosa historia y dolorosa que si no es real, bien pudiera serlo. Muy verdadero romance libre, Felicidades, Ceneme

jose dijo...

Unha das moitas traxedias ocorridas por mor da emigración á que se viu sometida a pobación galega.
Moi ben, Manolo.

Cedeira
José Antonio Suárez de Aneiros

Anónimo dijo...

Xa se ve que os naceron e viviron preto do mar, teñen historias pra todolos gustos.
E os de Rinlo, son coma peixes universales, que conocen todoslos los mares e todolos "males"
Santi Brañas

Publicar un comentario

" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"

Powered by Dhn © 2008-2009 Grupo Brétema • Agrupación Poética Brétema de Vigo • Grupo Brétema
La Agrupación Poética Brétema de Vigo, Se reserva todos los Derechos.