Sonetos amorosos
-I-
Ó contemplar esa luz candorosa
que se refrexa na túa mirada,
sinto como unha caricia encantada
rexurde da trasparencia amorosa.
A miña alma síntese moi ditosa.
cando a túa mirada refrexada
ao meu corazón síntese amarrada
para gozar co teu corpo de diosa.
Co cálido encanto co que me miras,
e o amor que meu corazón pretende,
agarima-la miña encantada vida.
Coa gran paixón que o meu amor encende
prende a alma que cara ti camiña,
xa que do teu amor sempre depende.
Anselmo Prada León
(Grupo Poético Brétema)
4 comentarios:
Tienes el corazón más grande que tu cuerpo ¡qué ya es tener!
En él caben todos tus sonetos.
Santi Brañas
Estimado Anselmo, tu sensibilidad y tus emociones afloran a tus ojos con suma prontitud, mostrando el enorme corazón que posees. Enhorabuena. Ceneme
Anselmo: La expresión de la mirada, la percepción, la comunicación profunda del amor que percibe y desea el alma en catore versos. Gracias con mi afecto. María
Non é doado facer un soneto e ti nos catorce versos acadas a expresar o amor que sentes pola amada.
Noraboa.
J.Antonio Suárez de Aneiros
Cedeira
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"