San Xoán
Luminoso e longo día,
curta noite de san Xoán
cando tódolos feitizos
cos borrallos fuxirán.
Na noite de san Xoán
que non me trabe
cobra, cadela nin can.
Na oscuridade da noite
axexan demos e diaños,
hei busca-la flor da auga
na fresca fonte dos canos.
Guerras, loitas e pelexas,
diso si son incapaz,
botade fóra á rapaz,
non me veñades con esas,
falade de xustiza e paz .
Na enchente da lúa,
xuntaremos a leña
e no medio da rúa,
paseniño, sen brúa,
entraremos na escena.
Xa na noite de san Xoán,
coa fouciña na man,
queima, asola, arrasa.
¡Fóra, fóra, fóra meigas,
ídevos da miña casa!
Ó relento da noite nunha palangana
con auga, fiuncho, estalotes e flor de roseiras,
pola mañán cedo hei de lavar as mans e a cara
para purificarme con estas augas milagreiras.
José Antonio Suárez Aneiros
Cedeira
(A Coruña)
6 comentarios:
Hai que botar os trasnos fóra
e as culebras que andan ceibas,
hai que botar as meigas fóra
e tamén ás lenguateiras.
Hai que botar os trasnos fóra
e todas as argalleiras,
e aquelas comenenciudas.
cazoleiras e larpeiras.
Hai que botar os trasnos fóra
e aquelas malas ideas
metidas en moitas trasnas
que son por que cadelas.
Hai que botar os trasnos fóra
e a todas as lagarteiras.
O DÍA DE SAN XOÁN CANTAS LEMBRANZAS ME TRAI...
GRACIAS ANTÓN DE SUÁREZ
POR LEMBRAR AS COUSAS DA NOSA (Terra) Unha agarinosa aperta de SSotavento.
José Antonio, querido: No sé galego,pero leo y veo por donde transcurre tu poema: Cantas a la noche más corta y en consecuencia al día más largo , a la capacidad del agua para limpiar aromatizada con plantas , te acercas a la fuente, invitas a ahuyentar maleficios ...Que nuestros pensamientos y sentimientos, fuentes personales fluyan, de jando " la noche " y " lavemos poniendo aromas nuestras manos antes de acercarlas a alguien, a algo . Bello canto al DÍA MÁS LARGO. CON MI CARIÑO, GRACIAS María
Buen poema para la noche de San Juan. Felicidades. Ceneme
Gracias Xabier, Ceneme e María.
Gracias a todos.
María, o feito de que non te expreses en galego non é obstáculo para que comprenda-lo significado do poema. É coma unha persoa que non sabe música, mais síntea, goza con ela porque ten sensibilidade, e ti, miña amiga, coido que es unha alma posuida por quen goza de ese don.
Unha aperta
Cedeira
José Antonio Suárez de Aneiros
Antón, eu das noites de San Xoan, sempre lembro uns bichiños moi molestos ¡os cascudos!.
¿Por qué será que ao mesmo tempo tamen me acordo do Cascudo e do seu coche?
Santi Brañas
Santi, seguro que dos cascudos te lembras porque ías ós marouzós, a saber a que? Do Cascudo, claro, era unha institución, igual que Ghanapán, no eido automobilístico e na zaranda que empregaban.
Un abrazo
Cedeira
J. Antón Suárez A.
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"