MARINERO DORMIDO


MARINERO DORMIDO


En la estampa de mi barca

por costumbre se dormía

un marinero descalzo

cansado de sus fatigas,

hoy dormido sobre remos

la boina por sus mejillas,

un saco tiene en sus hombros

y un jersey por sus rodillas.


Las gaviotas le cantan

desde una barca, en la quilla,

una serenata propia

de salsa y de espuma fina.


Sus manos se ven cansadas,

y toscas por sus heridas,

sus dedos mueren de sueño,

y el marinero suspira.


Mas una voz le despierta

al dueño de la barquilla.

¡Vámonos para la mar,

que la tarde tiene prisa!


Francisco de Sotavento

Cedeira

(A Coruña)


5 comentarios:

Anónimo dijo...

Si, amigo Sotavento, las manos tiene cansadas y el alma dolorida. Un poema parecido encontrarás en "filosofía en verso". Saludos, Ceneme

jose dijo...

Certo o que dis, pero para o dia seguinte hai que erguerse e voltar ´´a faena. As´i ´e o destino do home: erguerse sempre e mirar para adiante, compr´endesme, verdade?
Teu amigo da bancada
J.A.S.A
Cedeira

Unknown dijo...

El cansancio, el sueño del marinero arrullado por los cantos de gaviotas , el discurrir del tiempo que aún " en la tarde tiene prisa " ¿ Será que quiere dejar paso, de nuevo , al alba ? Con mi afecto María

dolores boria dijo...

Me encantó el poema. Un abrazo

Anónimo dijo...

Como vexo, maña as 12.30 vas a presentar o teu libro. Espero e confío na rápida recepción do mesmo. Porque como te vexo "moi perxudicado" non vaia a ser que me quede sen el. (é broma)
De verdade que te desexo o máis clamoroso éxito
Santi Brañas

Publicar un comentario

" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"

Powered by Dhn © 2008-2009 Grupo Brétema • Agrupación Poética Brétema de Vigo • Grupo Brétema
La Agrupación Poética Brétema de Vigo, Se reserva todos los Derechos.