La noche
Eres noche que mece mi memoria,
eres fuego que quema mi interior,
como fiera que atenaza mi alma,
como lanza que aviva mi dolor.
Tú cierras la luz del claro día,
y hasta esconden las flores su color,
porque vienes a traerme la agonía
que escondí anteayer en un rincón
Eres noche para mí como un castigo,
y en mi almohada deshojo
los recuerdos con temor,
renuevo mi pasado y mi presente
y te espero cada tarde con terror.
Fina Álvarez
(Grupo Poético Brétema)
7 comentarios:
Teño unha amiga, que é feiticeira, que canta, que baila, e ademáis poeta.
Máis que Fina, cousa boa,
non te esquezo Finiña,
volve pronto, ponte boa.
vente, ventr axiña
Santi. Brañas
Non teñas medo pombiña, os teus amigos te abrigan, están a pedir por ti, ponte pronto boiña e regresa o teu redil. Ceneme
Precioso Fina, ¿quien no ha sentido alguna vez esa sensación, esa angustia? Un beso, Elisa.
Querida FINA así se escribe querida poeta,espero verte pronto entre nosotros guapa,un abrazo ,.... como dices tu ,.... mi CARIÑO.
La noche es también un refugio para la calma y la reflexión. Despierta en nosotr@s sensaciones diversas y contradictorias. Un abrazo. Pilar
Estou valeira sin a vosa compaña,
faltame o voso sonriso,
as vosas verbas son pra min un
agasallo que enche a miña alma.
Gracias a todos polas vosas menxases.
Fina Álvarez.
Estóu valeira sin a vosa compaña,
fáltame o voso sonriso,
a vosas verbas son pra min un
agasallo que enche a miña alma.
Gracias a tod@s polas vosas menxases.
Fina Álvarez.
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"