O merliño

O merliño

 

Na póla dunha árbore

cantaba un merliño.

 

Estaba namorado

o pobre paxariño.

 

Os seus trinos

levaballos o vento.

 

Cantaba con muito

sentimento.

 

O chegar ós meus ouvidos

meu corazón tremeu de contento.

 

Candela

(Grupo Poético Brétema)

3 comentarios:

Anónimo dijo...

Cantoulle baixiño: que ben me tratas Candela, que ben me sento contigo.
Santi Brañas

Manoel Xosé dijo...

Candela, precioso ese "merliño". Me recuerdan tus versos el alma y el sentir de nuestra gran poetisa Rosalia. Un saludo, Manoel Xosé.

Pablo dijo...

Fermoso ese merliño e fermosa esa placidez, esa calma.

Publicar un comentario

" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"

Powered by Dhn © 2008-2009 Grupo Brétema • Agrupación Poética Brétema de Vigo • Grupo Brétema
La Agrupación Poética Brétema de Vigo, Se reserva todos los Derechos.