A Galicia

A Galicia

 

Canto II

 

Por ladeiras de montañas

baixan augas cristalinas,

ó beber a sede calman,

eu por ti sento morriña.

 

Do verderol na silveira

escoitei voz cantarina,

achégome á ribeira

por si te atopo soiña.

 

Remando vou po-lo río

na procura dun remanso,

arelando o teu abrigo,

que  de ti xamáis me canso

 

Santiago González Brañas

(Grupo Poético Brétema)

4 comentarios:

Juan Francisco dijo...

Do verderol na silveira. Oye, Santiago, todo el poema lo he entendido perfectamente, pero estascuatro palabras no se lo quieren decir. Lo encuentro muy bonito, aunque se me escape algo.

Pilar García Piñeiro dijo...

Un fermoso canto a nosa terra. Un bico Santiago.

Pilar.

Manoel Xosé dijo...

De tus dotes para la versificación Santiago, que decirte que ya no te hubiese dicho, me sorprenden y me encantan. Galicia es más que un trozo de tierra, es nuestra forma de vida, nuestros ancestros, la "morriña" y la magia de un paisaje bendecido por los dioses. Un saludo Santiago, Manoel Xosé.

Anónimo dijo...

Fco.Bravo Real: querido amigo , el Verderol é un paxaro que cantaba, cando eu era neno, entre as silveiras.
Gracias por leerme.
Santiago Brañas

Publicar un comentario

" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"

Powered by Dhn © 2008-2009 Grupo Brétema • Agrupación Poética Brétema de Vigo • Grupo Brétema
La Agrupación Poética Brétema de Vigo, Se reserva todos los Derechos.